Wiersz pochodzi z tomu:
Sytuacje 2 (1992)


Tęczowy most

Tęczowy most
nad ciemnymi olchami
wiódł
srebrną łątkę
prosto
w płonący krzew zachodu

Spopielał zachód
przytyła łątka
w olchowych dziuplach
hukają sowy
spalone skrzydła]lecą
w
błoto
Strona tytułowa
Takie były wędrówki o świcie
***Wciąż trwają we mnie
***Tylko piękno
***Ptakiem ulecieć
***Przez tyle lat
Tęczowy most
***Jest we mnie
Wiosenne nastroje
***Młodość
***Dzięki ci losie
***(Po wieczorze autorskim)
Kraków
(powrót)