Wiersz pochodzi z tomu:
Nie jestem biegła w tajemnicach duchów (2000)




* * *
Tylko piękno
potrafi przyćmić
a nawet zaćmić
wolność i niewolę
podłość i pieniądze
wszystkie dary
i nieszczęścia ziemi

Szkoda, że tak rzadko
je dostrzegamy
tak niewielu je widzi
i jeszcze mniej przyjmuje
obracając w banał
Strona tytułowa
Takie były wędrówki o świcie
***Wciąż trwają we mnie
***Tylko piękno
***Ptakiem ulecieć
***Przez tyle lat
Tęczowy most
***Jest we mnie
Wiosenne nastroje
***Młodość
***Dzięki ci losie
***(Po wieczorze autorskim)
Kraków
(powrót)