Wiersz pochodzi z tomu: Cień Ozyrysa (1996) |
* * *
Ptakiem ulecieć choć skrzydła nie te sercem zrozumieć wichrów zawieruchę nie dać się burzy porwać w czarną nicość dostrzec jej ciszę i pogodę błysku kiedy nad nami piorun ciosem się unosi ptak wszystko zniesie ptak wszystko oswoi ptak do gniazda wróci choć się burzy boi 12 II 1996 |
Strona tytułowa Takie były wędrówki o świcie ***Wciąż trwają we mnie ***Tylko piękno ***Ptakiem ulecieć ***Przez tyle lat Tęczowy most ***Jest we mnie Wiosenne nastroje ***Młodość ***Dzięki ci losie ***(Po wieczorze autorskim) Kraków (powrót) |