* * *

Z pielgrzymki Jana Pawła II po Ziemi Świętej

U nóg Chrystusa
siwy włos Pasterza
krwawiące stopy
tulą ludzkie dłonie
blakną płomienie
ponad stosem Bruna
milkną niewierni
pod mieczem rycerzy
ustaje groza
nocy długich noży
pamięć rozwiewa
dymy Oświęcimia
tysięczne winy
zmaże miłość Boga
i nagą prawdę
ogarną ramiona
Gdyby tak zliczyć
niegodziwość wielu
w imię miłości
sprawujących władzę
Gdyby je zważyć
czcią błogosławionych
Czy szala wówczas
przyniesie zbawienie
tylu wyznawców
grzeszących od nowa?

U stóp Chrystusa
starca siwa głowa

14 III 2000