Moja droga Aniu
dzisiaj mogę już tylko
oblec wiersze w czerwoną różę
i położyć z panem Jackiem na zimowym
marmurze
nie usłyszę już czy warto je publikować
Pani Aniu
pokochałam czapki
nadal mam tę kupioną następnego dnia
„Noś czapkę, bo wyłysiejesz” – padło na mnie
*Krynica, nr 87-88/2015
[dodane: 23 VI 2019 r.]
Konkurs recytatorski „Poezja Anny Kajtochowej”
Z niejakim opóźnieniem informujemy o konkursie recytatorskim, jaki odbył się w marcu 2019 r. w Brzozowie.
26 marca w Muzeum Regionalnym im. Adama Fastnachta w Brzozowie odbył się Konkurs recytatorski poezji Anny Kajtochowej, którego współorganizatorem była brzozowska Filia PBW w Krośnie oraz Ruch Poetycki „Zgrzyt”. Głównym celem konkursu było popularyzowanie twórczości Anny Kajtochowej, poetki pochodzącej z Brzozowa. Jego inicjatorką była poetka i polonistka Katarzyna Tercha-Frankiewicz. Konkurs został skierowany do uczniów klas IV-VIII szkół podstawowych i III gimnazjum.
W konkursie wzięło udział 24 uczestników z 12 szkół powiatu brzozowskiego. Byli to uczniowie szkół w Humniskach (SP Nr 2), Grabownicy Starzeńskiej, Górkach, Haczowie, Golcowej (SP Nr 2), Izdebkach (SP Nr 1), Dydni, Jabłonicy Polskiej, Malinówce, Bliznem, Trześniowie, Przysietnicy (SP Nr 2).
Prezentacje wierszy oceniło Jury Konkursowe w składzie: Agnieszka Adamska - Muzeum Regionalne w Brzozowie, Elżbieta Szul - PBW Filia w Brzozowie oraz Jan Organ - Ruch Poetycki „Zgrzyt”, które przyznało następujące nagrody:
I miejsce – Celina Winczowska, Szkoła Podstawowa w Górkach
II miejsce – Jagoda Tomkowicz, Szkoła Podstawowa w Jabłonicy Polskiej
III miejsce – Milena Romańczyk, Szkoła Podstawowa nr 2 w Humniskach.
Wyróżnienia otrzymały:
Otylia Barnik, Szkoła Podstawowa nr 1 w Izdebkach
Zuzanna Bobola, Szkoła Podstawowa w Haczowie
Magdalena Indyk, Szkoła Podstawowa w Dydni
Karolina Olejarska, Szkoła Podstawowa nr 2 w Golcowej
Zuzanna Rajchel, Szkoła Podstawowa w Haczowie.
Wszyscy uczestnicy otrzymali dyplomy i tomiki wierszy poetów regionalnych, a zwycięzcy dodatkowe nagrody książkowe.
Elżbieta Szul*
*Informacja ze strony internetowej Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Krośnie, gdzie również fotorelacja z wydarzenia - https://krosno.pbw.org.pl/brzozow,66/konkurs-recytatorski-poezja-anny-kajtochowej-w-brzozowie,11187
[dodane: 23 VI 2019 r.]
Hani Kajtochowej, przyjaciółce młodych poetów
Znany już z naszej strony, dedykowany Annie Kajtochowej wiersz "Miejscowe trzęsienie ziemi" doczekał się publikacji książkowej w nowym tomie Bożeny Boby-Dygi "Rozrusznik". Jest to nieco zmieniona redakcja tego utworu. Jak przyznaje poetka, wierszy inspirowanych odchodzeniem Hani jest w tomie więcej - nie tylko ten zadedykowany jej wprost. Przedstawiamy te utwory poniżej.
Юрий Салатов (Jurij Sałatow)
Анна Кайтох (1928-2011)
Чем сильнее углубляются
в свою правду
в свою правду верят
тем слабее видят
правду других
носят ведь свою правду
как повязку на ране
и только истекая кровью
от нее отрываются
Im mocniej wbijają się
w swoją prawdę
w swoją prawdę wierzą
tym słabiej widzą
prawdę innych
nosi się bowiem swoją prawdę
jak bandaż na ranie
i tylko krwawiąc
się od niej odrywa
Jaki jest zatem sens
głoszenia tolerancji?
[dodane: 27 I 2019 r.]
JACEK KAJTOCH NIE ŻYJE
Ze smutkiem informujemy, że dnia 13 stycznia 2019 r. zmarł w Krakowie dr Jacek Kajtoch. Pogrzeb odbędzie się na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie 18 stycznia 2019 r. (piątek) o godz. 11.00.
Nieformalna grupa założona przez red. Ryszarda Rodzika (22.07.1948 - 2.05.2012), który wspierał ją audycją “Każdy rodzi się poetą” w radiu Alfa. Prowadzona przez Annę Kajtochową, Magdalenę Węgrzynowicz-Plichtę i Anetę Kielan-Pietrzyk zrzesza ponad 50 poetów. Teraz poczynania grupy można śledzić na Facebooku (@grupakazdy). Pamiętają tam, jak widać, o Annie Kajtochowej!
[dodane: 21 IV 2017 r.]
Kajtochowa i poezja polsko-tatarska
Grzegorz Czerwiński w artykule* opublikowanym w 16. (2/2016) numerze periodyku Literaria Copernicana przywołuje jeden z wierszy Anny Kajtochowej:
>>Najważniejszą publikacją prezentującą dokonania poetyckie polsko-tatarskich twórców
nieprofesjonalnych jest antologia "Tatarskie wierszowanie". Obok tekstów Selima
Chazbijewicza, Anny Kajtochowej i Musy Czachorowskiego swoje utwory zamieściło
w tym tomie 17 Tatarów – autorów wierszy okolicznościowych oraz tekstów pisanych „od
serca” dla członków wspólnoty etnicznej lub swoich bliskich, a także kilku dobrze zapowiadających
się debiutantów (m.in. Joanna Bocheńska i Michał Mucharem Adamowicz).
Całościowy ogląd zamieszczonych w antologii utworów uzmysławia, iż wszystkie one
składają się na swoisty „tekst tatarski” we współczesnej literaturze polskiej. Decyduje o tym
przede wszystkim nasycenie tych wierszy tatarskością, motywami związanymi z historią
własnej grupy etnicznej oraz powracające w różnych wariantach pytanie o tożsamość.
Zanim przejdę do omówienia problematyki charakterystycznej dla polsko-tatarskiej
poezji amatorskiej chciałbym przypomnieć fragment wiersza Chazbijewicza pod tytułem "Melancholia":
Jestem Tatarem. Ostry powiew stepu
Twarz moją pieści. A moja ojczyzna
mieszka w rycinie starego meczetu,
w mieście Wilnie
(S. Chazbijewicz, Melancholia)17
Powyższy cytat dopełnię jeszcze wyznaniem poetyckim Anny Kajtochowej:
Jam z rodu Nomadów
wśród gradu strzał
przebiłam się na otwarte pole
by samotnie podjąć bój
o godność i przetrwanie
(A. Kajtochowa, *** „Jam z rodu Nomadów…”)<<
Cały artykuł w pliku .pdf można przeczytać tutaj >>>>
*Poezja polsko-tatarska : analiza, interpretacja i… wartościowanie? / Grzegorz Czerwiński. // Literaria Copernicana. - Nr 2 (2016), s. 103-120.
[dodane: 19 XII 2016]
Ulica Anny Kajtochowej.
Na sesji Rady Miejskiej w Brzozowie dnia 29 września 2016 r. radni podjęli uchwałę o nadaniu jednej z ulic imienia Anny Kajtochowej. Ulica znajduje się w Borkówce, tej części Brzozowa, która była kiedyś odrębną wsią, w której Anna Kajtochowa mieszkała.
W połowie roku ukazała się w Niemczech książka autorstwa Marianne Bosshard zatytułowana "Die Sexualität der Bäume und die Liebe zu und unter ihnen : eine botanisch-fotografisch-poetische Entdeckungsreise".*
Na stronie 260 tej książki znajdujemy niemieckie tłumaczenie wiersza Anny Kajtochowej z tomu "Rosła kalina... " - *** [inc. Gdyby przemówiły]. Informacje otrzymujemy dzięki Agacie Chabko-Podoleckiej, która - jak pisze Wojciech Kajtoch - jest "spiritus movens ukazania się tego przekładu."
Doświadczenie przemijania w poezji Anny Kajtochowej.
W dniach 1-2 marca 2016 roku na Uniwersytecie Przyrodniczo-Humanistycznym w Siedlcach odbyło się IV Ogólnopolskie Seminarium Naukowe z serii "Różne odsłony kobiecych światów", tym razem pod hasłem "Rozmaite oblicza kobiecej starości". W trakcie seminarium mgr Sylwia Kępa z Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie wygłosiła referat zatytułowany "Doświadczenie przemijania w poezji Anny Kajtochowej".
[dodane: 25 III 2016]
Ewokacja w Szufladzie
„Jednak to „Lekcja pokory” L. Węgrzynowicz zrobiła na mnie największe wrażenie i w najbardziej metaforyczny sposób ukazała magię poezji oraz pracę, zaangażowanie i niepowtarzalne osobowości A. Kajtochowej i R. Rodzika." W portalu Szuflada.net o almanachu "Ewokacja" pisze Kinga Młynarska >>>>
[dodane: 29 II 2016]
Ewokacja
[…] Niniejszy almanach jest zapisem wspomnień o Ani Kajtochowej i Ryszardzie Rodziku, których duchową obecność i sympatię do tej pory czujemy w naszych sercach. Tytuł almanachu "Ewokacja" - poprzez brzmienie kojarzy się z Inwokacją Mickiewicza, a więc nawiązuje do klasyki.
Oznacza natomiast wspomnienie przeszłości, powiązanie przeszłości z teraźniejszością, co dla członków Grupy Każdy jest przede wszystkim wspomnieniem i przywołaniem postaci zmarłych opiekunów - pisze we wstępie do antologii "Ewokacja" Aneta Kielan-Pietrzyk.
W tomie znajdziemy trzy wiersze Anny Kajtochowej: *** [inc. Hej kolęda], *** [inc. Ktoś powiedział], *** [inc. Co to znaczy] oraz kilka wierszy jej dedykowanych bądź jej twórczością inspirowanych.
Wybrane fragmenty publikacji bezpośrednio związane z Anną Kajtochową zamieszczamy tutaj >>>> . Wyboru dokonał Wojciech Kajtoch.
Ewokacja / [red. Aneta Kielan-Pietrzyk]. – Kraków : Grupa Każdy, 2015.
[dodane: 14 II i 25 III 2016]
Obudzone ze snu litery
Miejska Biblioteka Publiczna w Jaśle z okazji tegorocznego Międzynarodowego Dnia Poezji zorganizowała 20 marca spotkanie autorskie Maryli Kantor.
Poetka czytała m. in. wiersze z jej tomików redagowanych przez Annę Kajtochową. Jak czytamy w relacji ze spotkania, autorka "nie ukrywa, że zmianę warsztatu zawdzięcza Annie Kajtochowej".
*Obudzone ze snu litery. Spotkanie autorskie Marii Kantor. Miejska Biblioteka Publiczna w Jaśle, 20 marca 2015 r.
[dodane: 28 III 2015]
W 4. rocznicę...
19 marca 2015 r. w Brzozowie, w tamtejszej filii krośnieńskiej Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej, odbył się wieczór wspomnieniowy poświęcony Annie Kajtochowej.
W listopadowo-grudniowym numerze "Autografu" (3/2014) rozmowa "Literacki Kraków pod koniec wieku".
O Związku Literatów Polskich z Anną i Jackiem Kajtochami rozmawia Remigiusz Kasprzycki. Rozmowę przeprowadzoną 15 grudnia 2010 r. w Krakowie do druku przygotował Wojciech Kajtoch. Ten tekst mamy teraz w pliku .pdf >>>>
[dodane: 24 II 2015]
Suszone poziomki
Nowy tom wierszy Andrzeja Waltera zatytułowany "Niepokój horyzontu" zawiera wiersze wybrane z lat 2000-2014. Wśród nich dedykowane Annie Kajtochowej "Suszone poziomki".
24 listopada 2014 r. w Muzeum Historycznym Miasta Krakowa uroczyście wręczono Stypendia Twórcze Miasta Krakowa. W dziedzinie literatury jedną ze stypendystek jest Joanna Bąk.
Wydała już dwa tomy poetyckie, jej debiut ("Pomiędzy", 2007 r.) zredagowała Anna Kajtochowa. Zajmuje się też fotografią, swoje zdjęcia prezentowała na wielu wystawach. Joannie Bąk zawdzięczamy też film z Anną Kajtochową recytującą swoje wiersze.
*Jaka polszczyzna taka Ojczyzna : XXVI Wigilia Słowa / [red. i wybór Jacek Lubart-Krzysica] ; Konfraternia Poetów.
- Kraków : Oficyna Konfraterni Poetów - 1986 : Wydawnictwo i Drukarnia Towarzystwo Słowaków w Polsce, 2013
. - S. 32, *** [inc. Nauczyć się od ziemi] / Anna Kajtochowa.
[dodane: 8 XI 2014]
Listy do Konopackich
Na Barskiej, jak zwykle, prace. Jacek w małym pokoju, ja w dużym - robimy
swoje. On uczy, ja różnie: czytam, robię korektę, pisuję posłowie rekomendujące
głównie debiutantów. [...]
Osobiście wpadam w melancholię - zamyka się koło i na końcu jest jak na początku.
Trudno się pogodzić, bo pozornie wygląda, że bilans znowu ujemny - biorąc
fizyczną materię, ale mój optymizm krzyczy, że to nieprawda.
""Literaci do Macieja" to obszerny wybór listów do Macieja Konopackiego. Zredagował Rafał Berger, w tomie znajdziemy m.in. listy Anny i Jacka Kajtochów z lat 1978-2006. Fragmenty tej książki mamy tutaj >>>>
*Literaci do Macieja / red. Rafał Berger. - Warszawa: Stowarzyszenie Jedności Muzułmańskiej, 2014. - S. 47-69, Listy... [do Konopackich / Anna i Jacek Kajtochowie]
[dodane: 8 VI 2014]
Świetlisty eter W trakcie spotkania promującego "Miraże", nowy tom poetycki Małgorzaty Węgrzynowicz-Plichty, Aleksandra Batko recytowała dedykowany Annie Kajtochowej wiersz "Świetlisty eter".
[dodane: 8 V 2014]
Magdalena Węgrzynowicz-Plichta - "Miraże" Ukazał się nowy tom wierszy Magdaleny Węgrzynowicz-Plichty "Miraże"*, a w nim dwa wiersze dedykowane Annie Kajtochowej: "Świetlisty eter" i "Pożegnanie".
Utwory te pojawiły się wcześniej na naszej stronie, można je przeczytać tutaj >>>>.
*Magdalena Węgrzynowicz-Plichta: Miraże. - Kraków : Signo, cop. 2014. - S. 73, 89.
[dodane: 28 IV 2014]
Siostra z Plemienia - Maciej Konopacki o Annie Kajtochowej
W książce Rafała Bergera* dwa teksty Macieja Konopackiego."Siostra z plemienia" poświęcona jest w całości Annie Kajtochowej, w tekście "Ex Oriente lux po rodzimemu" znajdziemy poświęcony jej fragment.
Dzięki uprzejmości autora książki możemy oba teksty zaprezentować tutaj w całości:
Tamże Wojciecha Kajtochowa "Mój Kraków" z opisem krakowskiego mieszkania Kajtochów.
*Wojciech Kajtoch: Mój Kraków :(wspomnienie i esej). Literat Krakowski 2012-2013 nr 5-6 s. 211-217. (pdf >>>> )
[dodane: 22 XII 2013]
Nowe publikacje
W antologii wydanej z okazji VIII Bronowickiego Karnawału Literackiego znajdujemy 3 wiersze: *** [inc. Pora na pytania], Gdyby..., Rozważania seniora (s. 45-47). (pdf >>>>)
Natomiast w XLI almanachu Krakowskiej Nocy Poetów pomieszczono dwa utwory: *** [inc. Odsiebie wysyłam sygnały] i *** [inc. Wszystko co po drodze - nieważne] (s. 56). (pdf >>>>)
[dodane: 16 VII 2013]
GALERIA NR 25 - niepublikowane wiersze
*Anna Kajtochowa: Z wierszy niepublikowanych // Galeria : częstochowski magazyn literacki Literackiego Towarzystwa Wzajemnej Adoracji "Li-Twa". - Nr 25, s. 19-20. - Zaw.: *** [inc. pora na pytania] ; Gdyby ; *** [inc. Odpływa lato w smugę] ; W intencji bezdomnych - prośba ; *** [inc. Stare słowa nie umierają] ; *** [inc. Niektóre winy ciążą]. Wiersze w pliku .pdf >>>>
[dodane: 19 V 2013]
ARCHIWUM ANNY KAJTOCHOWEJ
Szanowni Państwo,
Trwa zbieranie materiałów do archiwum Anny
Kajtochowej. W związku z tym sygnalizuję, że
zbieram Jej korespondencję i rękopisy. Jeśli
ktoś z Koleżanek i Kolegów skłonny byłby się
rozstać z tego typu pamiątkami, proszę o
przesłanie na adres: Wojciech Kajtoch, ul.
Radzikowskiego 128/13, 31-315 Kraków.
[dodane: 19 V 2013]
KAJTOCHOWIE. Rozmowy z Anną i Jackiem Kajtochami
Wywiady przeprowadziła w 2010 r. Ewa Kapusta, teraz dostępne na naszej stronie.
No i rzeczywiście w czterdziestym ósmym roku, zaraz po maturze, kiedy zdobyłam na sześciotygodniowym kursie te wszystkie potrzebne rzeczy, zostałam zaangażowana jako komendantka hufców szkolnych najpierw w Bochni, a potem w Krakowie. Także całe trzy lata studiów uniwersyteckich to była z jednej strony praca, zresztą na coraz innych polach, bo nie tylko prowadziłam ten hufiec szkolny, ale także świetlicę szkolną, no i oczywiście zaliczyłam wszystko, co trzeba było i skończyło się tym, że z jednej strony ze swojej szkoły awansowałam piętro wyżej, czyli na wizytatorkę, a z drugiej strony skończyłam studia i dostałam przydział pracy do „Gazety Krakowskiej”.
*Słowo nie umiera : XXVII Zaduszki Poetów. - Kraków, 2012
Anna Kajtochowa: inc. Niekiedy wpada się, s. 39 ; Agnieszka Safińska: Brak kropli milczenia, s. 72-73.
[dodane: 27 XI 2012]
W naszej elektronicznej bibliotece książka Wojciecha Kajtocha "O prozie i poezji".
Komponując ten tom, trzymałem się następującej zasady: zagadnienia,
których przedrukowane tu moje teksty dotykają -
muszą jeszcze zachowywać jakąś aktualność: czy dla zainteresowanego
polonistyką czytelnika, czy to dla historyka literatury,
czy dla zwykłego miłośnika pisarzy recenzowanych i omawianych
w tym tomie. Dla tych odbiorców przeznaczam moją książkę.
Ponadto rozbiłem ją na trzy części. Pierwsza gromadzi jakby
ułomki, fragmenty syntezy dziejów polskiej literatury po 1945
roku, którą to syntezę zapewne bym napisał, gdyby mi się inaczej
ułożyło życie. Część druga zbiera analizy poezji, więc literatury
bardziej (ale nie całkowicie) ponadczasowej, skupionej wokół
wiecznych, ludzkich problemów. Część trzecia to zarys dziennika
krytycznego - jakby sprawozdania z mojej działalności krytycznoliterackiej
i publicystycznej po 1989 roku. Wojciech Kajtoch
***
Wiewiórka
rudą nitką
zszywa drzew
korony
pęka niebo
tysiącem
białych dymów
chyli się jawor
w zielonym ukłonie
płonie dzień
w ostatnim uśmiechu
lata
Wiersz na ostatnie dni lata z tomu "Uroda tarniny", który od dzisiaj mamy w naszej internetowej bibliotece. E-BIBLIOTEKA jest tutaj >>>>
[dodane:2 IX 2012]
NOWE W BIBLIOTECE
W Elektronicznej Bibliotece Anny Kajtochowej mamy od dzisiaj tom "Siódmy krąg".
40. Almanach Krakowskiej Nocy Poetów W Almanachu dwa nowe wiersze Anny Kajtochowej, jak informuje Jacek Kajtoch, pochodzą z pozostawionych przez Poetkę maszynopisów.
Krakowska Noc Poetów : almanach 40 / [red. Magdalena Węgrzynowicz-Plichta ; Krakowski Oddział Związku Literatów Polskich]. - Kraków : Wydaw. Signo, 2012. - 120, [8] s. - ISBN 978-83-60784-35-6
Anna Kajtochowa
***
Odpływa lato w smugę
jesiennej szarugi
Tonie w szarości
ostatni uśmiech
leśnego strumienia
i cień się kładzie
na zrudziałej łącze
22 V 2008
Anna Kajtochowa
* * *
Stare słowa nie umierają
paryja ruczaj jakla potok
fosa cembrowina listek leszczyna
i zawsze młoda radośnica
Tyle ich jeszcze
w dawnych kalendarzach
zapomnianych kajetach
tworzą przebrzmiały świat
Taki w którym
paromiesięczny Filip
przytuli różowy policzek
do twarzy sędziwego człowieka
co tylko ujrzanego
czuje że spotyka kogoś
kogo nie trzeba się bać
ze starego
bezpiecznego świata
styczeń 2010
"Próba pamięci" Autorka, Marzena Dąbrowa Szatko tak pisze o swojej książce:
[...] to opowieść o tych, którzy przekraczają niewidzialną granice ciszy i stają się Nietutejsi [...].
W tomie "Krajobraz z pawiem" na stronie 67 znajdujemy dedykowany Annie Kajtochowej wiersz "Próba pamięci" >>>>">
[dodane: 9 VI 2012]
"Rozdawała garściami najcenniejsze perły" Ukazał się nowy tom poezji Joanny Rzodkiewicz "Dwoisty kaprys" (Signum 2012); w nim trzy wiersze dedykowane Annie Kajtochowej.
rozdawała garściami
najcenniejsze perły
choć niejedna
utraciła blask
tocząc się w szarość
ostrych kamieni
Almanach Krakowskiej Nocy Poetów W Almanachu dwa wiersze Anny Kajtochowej ("Żałobny rapsod" i *** [inc. Co boskie we mnie]) oraz kilka wierszy poświęconych Poetce lub jej twórczością inspirowanych.
Krakowska Noc Poetów : almanach 39 / [red. Magdalena Węgrzynowicz-Plichta ; Krakowski Oddział Związku Literatów Polskich]. - Kraków : Wydaw. Signo, 2011. - 139, [5] s. - ISBN 978-83-60784-27-1
Anna Kajtochowa
Żałobny Rapsod Pamięci Tadeusza Konieczki
Kolegi z Liceum
Pięknie żyłeś
I taki zostajes
W trwałej pamięci
Ty pisałeś Historię
I Historia pisała Tobą
Niepodległa kartę
Pod kaplicą świętego Michała [w Golcowej gdzie chwytałeś zachodnie zrzuty
I w dziupli sędziwej wierzby nad Stobnicą
- tam ukrywałeś karabiny
Nie pokonał Cię cios ani ból
Kochałeś życie i ono Ciebie niekiedy
Żegnaj Wierny Dobry Przyjacielu
Kiedyś się spotkamy
I znów pójdziemy razem
Ścieżką pod brzozami, które
Tak gwiaździście pochylą się nad [nami
Renata Batko
* * * "Jest we mnie spokój umierania...""
Anna Kajtochowa
czy zachody słońc mówią
jak trzeba przemijać?
trawy pochylone w zatrzymaniu
opadający plamą cienia liść?
szept spływa
zmierzch po skrzydłach
powrót do ziemi
i nie dowie się nikt
ze każdego wieczoru
umieram jak motyl
Poetka i powieściopisarka z Borkówki: w pierwszą rocznicę przejścia / M.A.J. - Wiadomości Brzozowskie 2012 nr 4 s. 30-32. Tekst w pliku .pdf >>>>
[dodane: 20 V 2012]
OTWIERAMY E-BIBLIOTEKĘ
Inaugurujemy naszą internetową bibliotekę. W planach - książki Anny Kajtochowej W wersji elektronicznej. Na razie mamy dwa tytuły związane z Poetką: "Wspomnienia i polemiki" Jacka Kajtocha i "Listy do skały" Anny Kapusty (Ostatnia książka zredagowana przez Annę Kajtochową).
Rekomendacja dla "Listów do skały"
"Listy do skały" Anny Kapusty, ostatnia książka redagowana przez Annę Kajtochową, otrzymały niedawno rekomendację Stowarzyszenia Nowej Psychologii. O książce i sama książka tutaj >>>>
[dodane: 26 IV 2012]
Antologia wspomnień. Wieczór pamięci Anny Kajtochowej (22 marca 2012)
22 marca w Osiedlowym Domu Kultury Wola Duchacka Wschód w Krakowie odbyło się spotkanie poświęcone pamięci zmarłej rok temu poetki Anny Kajtochowej. Licznie przybyli poeci, przyjaciele, sympatycy twórczości autorki „Cienia Ozyrysa” i stali bywalcy Klubu Kultury prowadzonego przez. Był obecny gość honorowy - mąż Poetki, dr Jacek Kajtoch, w towarzystwie synowej. Relacja autorstwa Ireny Kaczmarczyk >>>>
W najnowszej książce Andrzeja Waltera "Śmierć bogów" znalazły się cztery wierszy dedykowane Annie i Jackowi Kajtochom.
Przedstawiamy je tutaj >>>>
*Andrzej Walter: Śmierć bogów. - Kraków : Wydawnictwo i Drukarnia Towarzystwa Słowaków w Polsce, 2011.
Hania
nie zastałem cię w domu
puste pokoje
korytarz
samotny wieszak
i zapach
jeszcze srebrny
nad stołem
tym waszym serdecznym stołem
karmienia się słowem
dzielenia życiem
antologią wspomnień
gdzie jesteś
przemieniłaś
pustkę w sens
kolce w łagodność
krzyk w ciszę
i tylko poezja
została w domu
jest cicha
niewidząca
drobniejsza niż kurz
opada tęsknotą
na pejzaże
ludzi i dni
19 IX 2011
Gliwice [dodane: 24 III 2012]
Minął już rok
Minął już rok od śmierci Anny Kajtochowej. Bardzo jej brakuje wszystkim poetom, dla których była jak Matka. Gdy czytaliśmy wiersze wybrane z jej twórczości, na spotkaniu w pierwszą rocznicę śmierci, które odbyło się 22.III.2012 roku, w OKK Wola Duchacka Wschód w Krakowie, widzieliśmy ich piękno, mądrość i dobroć autorki, ktoś z sali powiedział:
„Zasłużyła na Nobla”. Na fotografiach, które zostały zaprezentowane w pokazie Andrzeja Waltera, Anna była zawsze uśmiechnięta. Już przed spotkaniem udało mi się napisać ten wiersz >>>>.
Wieczór pamięci Anny Kajtochowej
Wieczór pamięci Anny Kajtochowej odbędzie się w czwartek 22 marca o godz.
18.00 w Osiedlowym Klubie Kultury przy ul. Malborskiej 98 w Krakowie.
Na wieczór złoży się przypomnienie ostatnich miesięcy życia Anny Kajtochowej
(obraz i słowo) oraz prezentacja lubionych wierszy Poetki i niepublikowanych
jeszcze utworów Jej poświęconych.
W spotkaniu udział weźmie Jacek Kajtoch, pokaz zdjęć archiwalnych przedstawi Andrzej Walter; oprawa muzyczna Joanna
Dowhyluk-Berniak i Piotr Berniak.
Dokładnie w pierwszą rocznicę śmierci, 19 marca o godz. 18.00, w kościele
pw. św. Stanisława Kostki przy ul. Konfederackiej 6 na Dębnikach odbędzie
się msza św. za spokój duszy Anny Kajtochowej. 23 lutego 2012 r. Wiersz poetyckiej córki Dumna jestem, że byłam „córką poetycką” Pani Ani, pisze Katarzyna Rodziewicz i przesyła wiersz „W podróży z Anną”. Ten utwór oraz dwa wiersze, Bogusława Nowalińskiego i Ryszarda "Sidora" Sidorkiewicza, znalezione podczas lektury almanachu „VII Bronowicki Karnawał Literacki”, można przeczytać tutaj >>>> 22 lutego 2012 r. VII Bronowicki Karnawał Literacki poświęcony Annie Kajtochowej
VII Bronowicki Karnawał Literacki odbył się 18 lutego 2012 r. w Krakowie. Tegorocznemu Karnawałowi patronowała Anna Kajtochowa: Karnawał to czas radości płynącej z nadziei na dobry kolejny rok. Niech ta nadzieja nam towarzyszy, choć nastrój mąci łza wspomnienia po odeszłej w błękitny Ani Kajtochowej. Postać to szczególna – spod Jej artystycznych skrzydeł wiele twórczych wyfrunęło piskląt. Ale sama – choć naznaczona cierpieniem choroby – emanowała energią i młodzieńczością. Jej osoba i twórczość towarzyszyły Karnawałom od początku. Zatem poświęćmy tę edycję Jej pamięci właśnie. Ania z pewnością kontenta będzie, że właśnie poezją, właśnie przyjaznym spotkaniem hołd jej składamy. Uśmiechnij się, Aniu, jesteś i będziesz z nami. Maciej Naglicki we wstępie do antologii VII Bronowicki Karnawał Literacki
W almanachu wydanym z okazji Karnawału znalazły się 3 wiersze: Signum temporis, *** [inc. zaraz będzie listopad], *** [inc. niektóre winy]*
*VII Bronowicki Karnawał Literacki : [Mydlniki 2012] / red. Józef Janczewski, Maciej Naglicki, Ryszard Żak. - Kraków : Wydaw. Dworek Białoprądnicki 2012. – S. 47-49
Słownik biobibliograficzny IBL PAN
Hasło "Kajtochowa Anna" znalazło się w wydanym niedawno pierwszy tomie słownika "Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku". Opracowane pod red. Alicji Szałagan wydawnictwo jest kontynuacją 9-tomowego słownika Współcześni polscy pisarze i badacze literatury". Każde hasło zawiera biogram autora, bibliografię podmiotową (twórczość, przekłady, prace redakcyjne)i bibliografię przedmiotową (opracowania w wyborze). Autorką hasła poświęconego Annie Kajtochowej jest Ewa Głębicka.
*Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku : słownik biobibliograficzny / oprac zespół pod red. Alicji Szałagan. T. 1. - Warszawa IBL PAN, 2011. - S.110-115 : Kajtochowa Anna / [oprac.] Ewa Głębicka 5 stycznia 2012 r. Literat Krakowski nr 3 -2010 / nr 4 - 2011
W najnowszym numerze pisma Krakowskiego Oddziału Związku Literatów Polskich napisany w kwietniu 2010 r. tekst Anny Kajtochowej poświęcony twórczości Hanny Wietrzny, wspomnienie autorstwa Andrzeja Waltera oraz przeprowadzony przez Joannę Bąk wywiad z Anną Kajtochową. Jak pisze o tym wywiadzie Jacek Kajtoch, jest to jedyna wypowiedź Hanki na tematy artystyczne, filozoficzne i społeczne. Do tego tekstu powrócimy wkrótce.
* Anna Kajtochowa: Jubileusz Hanny Wietrzny // Literat Krakowski : pismo Krakowskiego Oddziału Związku Literatów Polskich. - Nr 3-4 (2010/2011) s. 182-189
Andrzej Walter: Hania. - S. 212-214
Anna Kajtochowa: Wywiad z Anną Kajtochową / [rozm.] Joanna Bąk. - S. 235-246
5 stycznia 2012 r. Grzegorz Gniady o Matce Poetów Grzegorz jest pewnego rodzaju efemerycznym „zjawiskiem” na mapie literackiego Krakowa. Widuje się go na wielu wieczorach poezji. Zmierzwiony włos, na piersi zawieszony obrazek pięknej kobiety, zbuntowane spojrzenie – słowem, już przy pierwszym kontakcie odczuwamy, że chadza swoimi ścieżkami. [...] Poezja Grzegorza Gniadego jest ważna. Ogarnia cały świat klamrą niepokoju o jego los, zatracane zasady, sprzedawane wartości. To świat nie tylko naszego podwórka. To nawet nie tylko świat naszego kraju czy naszej europejskiej – niby lepszej – cywilizacji. To świat pełny całego świata - pisze o nim Andrzej Walter. Debiutancki tom Grzegorza Gniadego nosi tytuł "Wilczy Bilet", ukazał się w końcu 2011 r. Pomieszczony tam, dedykowany Annie Kajtochowej wiersz "Matka Poetów" prezentujemy tutaj >>>> 23 grudnia 2011 Dedykowane Poetce...
W almanachu "Pożegnanie Lata Pisarzy i Artystów 2011" znalazło się kilka utworów dedykowanych Annie Kajtochowej. Ich autorami są: Józef Janczewski ("Śmierć iskry"), Piotr Oprzędek ("Po prostu") i Justyna Trembecka ("Ostatnie warsztaty poetyckie").
Wiersze prezentujemy tutaj >>>>
23 grudnia 2011 Ósma strona świata
W wydanej z okazji VIII Festiwalu Poezji "Poeci bez granic" antologii pojawiły się trzy, znane już wcześniej, utwory poświęcone Annie Kajtochowej: Andrzeja Bartyńskiego "Ponad czasem" (s.12) i Andrzeja Waltera "Parasol", "Suszone poziomki", "Pogrzeb" (s. 114-166)
*Ósma strona świata : VIII Międzynarodowy Festiwal Poezji w Polanicy Zdroju Poeci Bez Granic / red. i wybór tekstów Kazimierz Burnat ; wstęp Andrzej Bartyński. - Wrocław ; Polanica Zdrój : Eurosystem, 2011. - 140 s. 10 grudnia 2011 O Annie Kajtochowej na VIII Festiwalu Poezji "Poeci bez granic" w Polanicy Zdroju.
Spotkanie spotkanie poświęcone pamięci Anny Kajtochowej i Ireneusza Morawskiego odbyło się 17 listopada 2011 r. w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Polanicy Zdroju.
HANIA Siodłaliśmy te wiersze jak dzikie konie. Czasem wierzgały, niczym młode źrebaki - niechętne ujarzmiane. Czasem, po kolejnej próbie, łagodniały pokonane, by galopować potem płynnie: nowym wersem, trafniejszą metaforą i celniejszą puentą.
Kiedy siadaliśmy nad wierszem wszystko łagodniało. W przestrzeń Waszego domu na Barskiej wkraczała Poezja. Czasem kładła się na łóżku pod oknem, często obserwowała nas z góry, z jakiegoś sobie znanego nieba, a czasem kładła łokcie na stole i zamyślona patrzyła na książki. Była zawsze. Wygładzała kanty mebli, powierzchnię papieru i nasze splątane myśli. Pojawiała się tak, jak prawdopodobnie wchodził do zamkniętych pomieszczeń, gdzie gromadzili się uczniowie - nasz Zbawiciel. Nagle. Bez zapowiedzi, choć gdzieś tam, na brzegu Nadziei, wyczekiwany… Hania dostawała tych wierszy tysiące. Na półkach zalegały całe stosy, które każdy znosił Matce Poetów z prośbą o pomoc, o radę, o szlif, o … dobre słowo… Hania pod skorupą każdego wiersza dostrzegała człowieka. Jednym spojrzeniem prześwietlała całokształt czyjegoś jestestwa. Jakimś cudem wiedziała o tym kimś więcej niż on sam o sobie. Ponadzmysłową intuicją wchodziła w podmiot liryczny. Miała moc odczytywania, tych często nieporadnych krzyków o miłość, mocą tej miłości właśnie. To wyjątkowe spojrzenie łączyło Mistrzynię i ucznia. Stwarzała wyjątkową relację. Rozumiała …. – tak najpełniej, bez pytań - rozumiała coś, czego nikt nigdy nie potrafił zrozumieć. Mogliśmy ten sam wiersz widzieć od nowa. Chłonąć go myślami, które go stworzyły, a jednocześnie rzeźbić jego formę ku formie idealnej… ku nieuchwytnej prawdzie poezji. Wtedy zalegała cisza. Nawet kolekcja słoni na półkach z zainteresowaniem śledziła nasze poczynania. Kolejny wiersz, kolejne godziny. Przedzieraliśmy się przez las wspomnień, chaszcze doznań, przez golgotę życia. Już, już chwytaliśmy właściwą formę, a ona się oddalała. Cóż to był za upór. Co za wytrwałość. Siodłaliśmy te wiersze jak dzikie konie. Czasem wierzgały, niczym młode źrebaki - niechętne ujarzmiane. Czasem, po kolejnej próbie, łagodniały pokonane, by galopować potem płynnie: nowym wersem, trafniejszą metaforą i celniejszą puentą. Hania, Mistrzyni, była cierpliwa, wnikliwa, delikatna, i była też, kiedy trzeba, stanowcza. Była w tych chwilach wszystkim dla wszystkich i przez wszystkich. Była psychologiem, spowiednikiem, terapeutką … była … matką. Matką poezji i poety. Liter i słów. Snu i jawy. Tego w zasadzie nie da się opisać, można tylko (jak nieudolnie to czynię) próbować. Hania nie tylko pracowała z poetą. Hania tworzyła nietypową, ścisłą więź – potem już nierozerwalną – która kreowała nowe światy i przestrzenie poezji z materiału – z takiej pierwociny, częstokroć bardzo wartościowej, której wspólne z uczniem nadawała inny wymiar. Uczyła nas chodzić. Kiedy raczkowaliśmy już wiedziała, dokąd chcemy iść. Podawała ciepłą dłoń i prowadziła w te rajskie ogrody. Z czasem już tylko podziwiała kreację tych naszych prywatnych ogrodów, w których czuła się jak u siebie. Bo była u siebie. Wiedziała to i motywowała dalej, do kolejnych wysiłków, następnych wersów, nowych doznań, uczuć, do całej tej głębi poetyckiej przygody. Tak, właśnie tak. Hania widziała w literaturze i poezji przygodę życia. Nieuchwytną i ciepłą, wytrawną nauczycielkę stawania się człowiekiem i godzeniem z uniesieniami i z upadkami. Z godnością przeżywania początków i końców, wraz z tym jednym, jedynym, ostatecznym końcem. Hania wychowywała poetę do bycia poetą. Do mądrego uniesienia tego wyzwania losu, do zaakceptowania i do odpowiedzialności. Do przyjęcia przeznaczenia bez grymasów, bez wyrzutów… z odwagą i rozwagą, a jednocześnie z pokorą. Hania nazywała. Stwarzała. Rozszarpywała Nicość, a ta, kiedy zostawała nazwana, pęczniała, by wilgoć życia pozwalała jej pęknąć, zakiełkować i wzrosnąć. Hania wtedy wiedziała, że doszliśmy do fazy pielęgnacji. Jej rady, jej mądrość, jej słowa - pomagały żyć, pisać … godzić ogień z wodą. Uczyła nas oddychać. Tak wyglądała praca z wielką poetką. Tak wyglądała z Nią przyjaźń. Takie tworzyły się relacje. Hania była Człowiekiem. Człowiekiem w pełni człowieczeństwa rozpoczynanego w tym określeniu zawsze wielkim „C”. Choć nigdy nie lubiła w wierszu wielkich liter. Była Człowiekiem, który żył dla innych. Drogowskazem, który już zawsze – dla chcących – elastycznie wskaże drogę, którą należy podążać na szlakach poezji. 15 XI 2011, Gliwice. Andrzej Walter*
*Tekst wygłoszony w trakcie festiwalu podczas prezentacji postaci Poetki.
List - relacja z festiwalu autorstwa Jacka Kajtocha i Andrzeja Waltera >>>> 4 grudnia 2011 Wspólnota poezji
Z okazji XXII Najazdu Poetów Na Zamek Piastów Śląskich i krakowskich XXVI Zaduszków Poetów ukazała się antologia ""Wspólnota Poezji". Znajdujemy w niej wiersz Bożeny Boby-Dygi* dedykowany Hani Kajtochowej, przyjaciółce młodych poetów. Jacek Kajtoch pisze: wiersz przyjąłem niezwykle poruszony, ponieważ ma on charakter poetyckiego dokumentu. Tak wyglądały ostatnie dni.
* Wspólnota poezji / [red. Jacek Lubart-Krzysica]. Kraków : Oficyna Konfraterni Poetów : Wydaw. i Drukarnia Towarzystwa Słowaków w Polsce, 2011.
S. 13: Miejscowe trzęsienie ziemi / Bożena Boba-Dyga
S. 44: *** [inc. ulotnośc wiatru] / Anna Kajtochowa Spotkanie z poezją
W sali kominkowej oleskiego Miejskiego Domu Kultury w Oleśnie 2 grudnia 2011 r. odbyło się spotkanie z poezją Czesława Miłosza, Wisławy Szymborskiej i Anny Kajtochowej. Gośćmi spotkania byli: kluczborska poetka Agnieszka Chrobot i młody wykonawca poezji śpiewanej Kacper Kubiak. Zorganizowała oleska Rada Seniorów.
6 listopada 2011 Wiersze Anny Kajtochowej w czeskich przekładach!!
Tłumaczenia ukazały się w V tomie "Translatologica Ostraviensia", a autorka ich jest zamieszkała w Czeskim Cieszynie Lucyna Przeczek-Waszkowa.
Tłumaczka jest autorką tomików poetyckich "Bunt włosów" i "Cztery pory miłości". Oba te tomiki ukazały się też w tłumaczeniach na język czeski. Wiersze są tutaj >>>>
27 października 2011 W dniach 6-9 października odbyła się 40. Warszawska Jesień Poezji. Z tej okazji ukazała się antologia "Żadnych słów nie osądzaj", a w niej kilka wierszy poświęconych Annie Kajtochowej. Ich autorami są: Andrzej Bartyński, Irena Kaczmarczyk, Joanna Krupińska Trzebiatowska i Magdalena Wegrzynowicz-Plichta. (Więcej >>>> ) 24 października 2011
Ania słuchała moich wierszy i mówiła: Pisz Marysiu, pisz to, co czujesz.
Maria Kantor w tomie "Odcisk koronki" >>>> 24 października 2011 W uzupełnieniu przeglądu publikacji o Annie Kajtochowej odnotujmy odredakcyjny tekst "Zmarła Anna Kajtochowa", który ukazał się w kwietniowo-majowym numerze pomorskiego pisma społeczno-kulturalnego "Miesięcznik".
*Zmarła Anna Kajtochowa. Miesięcznik 2011 nr 4-5 s. 111-122 20 października 2011 Dzisiaj inaugurujemy podstronę Słowo, obraz, dźwięk >>>> . Tam oprócz rzeczy już znanych, po raz pierwszy w Internecie opracowany przez Andrzeja Waltera film - prezentacja archiwalnych fotografii Anny Kajtochowej. 25 września 2011 Przegląd dotyczących Anny Kajtochowej publikacji z ostatnich kilku miesięcy
Magdalena Węgrzynowicz-Plichta: Wspomnienie o Annie Kajtochowej. Jacek Piotrowski: O Annie Kajtochowej. Anegdota z wierszami w tle. ("Dworzanin, Magazyn Kulturalny", lato 2011, nr 21, s. 32, 33.)
Anna Kapusta: "Patos jest dla dyletantów, życie dla myślących". Anny Kajtochowej socjologia literatury. Fragile. Pismo Kulturalne 2011 nr 2(12)
Stanisław Grabowski - Były niegdyś wędrówki o świcie... (Akant, lipiec 2011)
19 marca 2011 zmarła Anna Kajtochowa, publicystka i redaktorka, poetka i powieściopisarka, ale także ktoś o wielkim osobistym uroku, ktoś kto przez długie lata „matkował" wielu adeptom literatury. To właśnie poetka nazywana przez przyjaciół Hanią była ostateczną instancją, do której zwracali się po porady licealiści i gimnazjaliści, wszyscy młodzi ludzie próbujący pisać. A Hania dla każdego znajdowała czas. Bezinteresownie doradzała, poprawiała, dodawała wiary, pisała też wstępy do książek młodych autorów, obdarzała ich recenzjami.
Pisząc o Hani trudno nie wspomnieć o Jacku Kajtochu (ur. 1933), jej mężu, znanym i cenionym krytyku literackim, organizatorze życia literackiego, nauczycielu akademickim, redaktorze i antologiście, znawcy m.in. twórczości Kraszewskiego, człowieku wielu pasji, o jasnych wyrazistych poglądach. Tworzyli przez dziesiątki lat w środowisku artystycznym Krakowa wzorcowe małżeństwo literackie. Dwoje twórczych ludzi, których największą pasją była kultura i sztuka, jej tworzenie, ale i propagowanie. Trudno sobie wyobrazić, by bywali gdzieś oddzielnie. Zawsze razem, zawsze pod rękę, w wielkiej zgodzie i przyjaźni. Andrzej Dębkowski trafnie napisał: „Wraz z odejściem Ani skończyła się pewna epoka. Nie będzie już Ani, nie będzie Kajtochów, nie będzie wspaniałych wspomnień, nie będzie tej atmosfery tajemniczości i jakiegoś wyjątkowego nastroju, który zawsze powodował, że po powrocie do domu, czuło się jeszcze jakieś dziwne podniecenie, emocję, wielką chęć pisania". Jestem dumny, że znałem Ją i należałem do grona Jej znajomych. Spotykaliśmy się w Polanicy Zdroju i Warszawie, dzwoniliśmy do siebie, zachowuję także „liściki", które mi przesyłała. [...] Daniela Długosz-Penca: Pamięci Anny Kajtochowej z Krakowa (Własnym Głosem nr 82/2011) 21 września 2011 "Punkt rzeczy znalezionych"
Swoją nową książkę "Punkt rzeczy znalezionych" Andrzej Walter zadedykował Annie i Jackowi Kajtochom.
Haniu...
Byliśmy w trakcie pracy nad moim nowym tomikiem.
Czas przeszły dokonany. Stało się nieodwracalne. A byliśmy tak blisko...
24 stycznia prowadziłaś swój ostatni wieczorek poetycki "Styczniowe poziomki". [...]
Nagle, 19 marca wszystko wyblakło, straciło znaczenie. [...]
W słowach dziś pisanych wierszy szukam Ciebie.
Więcej na temat książki >>>>15 września 2011 Poetka. Anna Kajtochowa Zmarła w Szpitalu Uniwersyteckim przy ul. Skawińskiej. Rak kości w ciągu trzech tygodni wyciszył niezwykłą wolę życia i ogrom problemów poetyckich. Byłam u Pani Ani na osiem godzin przed śmiercią. Była już pogrążona w śpiączce. Na pożegnanie dotknęłam jej dłoni - cieplej, przyjaznej, otwartej - jakby na pióro i nowe poetyckie wyzwania.
Anna Kajtochowa była poetką, powieściopisarką, publicystką i edytorką. Pochodziła z Brzozowa na Podkarpaciu, jednak większą cześć życia spędziła w Krakowie, mieszkała na Dębnikach. Studiowała dziennikarstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pracowała min. w redakcjach „Gazety Krakowskiej" i „Studenta". Zadebiutowała w 1982 r. powieścią „Babcia" i zbiorem poetyckim „Sytuacje" (1983). Od tego czasu opublikowała 22 książki m.in.: „Krawędź" (1986), „Tabliczka dawno roztrzaskanej prawdy" (1998), „Nie jestem biegła w tajemnicach duchów" (2000), „Rosa Przedświtu" (2007), „Świetliki" (2008). Jej wiersze są tłumaczone na języki europejskie i arabski. W1997r. ukazała się autoryzowana biografia poetki „Wędrówki o świcie: opowieść o Annie Kajtochowej" autorstwa Eryka Ostrowskiego.
W Krakowie była nazywana powszechnie „Matką Poetów", ponieważ promowała twórczość młodych W Śródmiejskim Ośrodku Kultury prowadziła warsztaty poetyckie z grupą „Każdy", która wypromowała wielu, uznanych już, krakowskich poetów. Ponadto opracowała, opatrzyła przedmową lub posłowiem kilkadziesiąt książek, głównie poetyckich Od 1984 r. należała do Związku Literatów Polskich Była honorową członkinią Polish American Poets Academy (USA). Prezydent miasta Krakowa za szczególne zasługi dla krakowian i miasta uhonorował ją medalem Honoris Gratia.
Panią Annę poznałam późno - dopiero w 2009 roku w czasie naszej wspólnej pracy nad tomikiem poetyckim „Podgórskie klimaty". Pięćdziesięcioro poetów i ok. stu pięćdziesięciu wierszy. Mnóstwo pracy i niezwykła przygoda poetycka, którą zawdzięczam Pani Ani i jej mężowi dr. Jackowi Kajtochowi. Godziny, dni, tygodnie spędzone w mieszkaniu Państwa Kajto-chów były dla mnie ogromną lekcją warsztatowej rzetelności i dużą porcją rodzinnego ciepła. Zostałam wówczas przez Państwa Kajtochów uwnuczkowiona. Anna Kąjtochowa uczestniczyła także w promocji tomiku. Przygotowała informację o „Podgórskich klimatach", wygłosiła tekst w czasie pierwszego wieczoru promocyjnego, który odbył się 18 grudnia2009 r. w Rynku Podgórskim. Planowałyśmy 2. edycję tomiku rozszerzoną nie tylko o innych współczesnych poetów, ale także o nieżyjących już autorów związanych z Podgórzem. Może kiedyś ten wspólny zamysł zrealizuję...
Na wieczorze poetyckim Anny Kajtochowej, prowadzonym przez Jacka Sojana w kawiarni „Cieplarnia", zostałam poproszona przez bohaterkę wieczoru o przeczytanie swojego ulubionego wiersza. Byłam do tego zadania przygotowana połowicznie - miałam swój ulubiony wiersz, ale nie miałam tekstu. W książkach siedzących obok poetów także nie mogłam go odnaleźć. Dlatego chcę przeczytać go teraz. Bezgłośnie. To najlepszy dla niego czas. BEATA ANNA SYMOŁON 10 kwietnia 2011 "Listy do skały"
Anna Kapusta pisze: Przesyłam ostatnią książkę zredagowaną przez moją wieloletnią redaktorkę Annę Kajtochową. Pani Annie bardzo zależało na jej wydaniu, co się właśnie stało kilka dni temu. Wierzę, że lektura sprawi radość Czytelnikom.
Dzięki autorce czytanie możemy ułatwić, bo mamy książkę w wersji elektronicznej - poniżej linki (choć oczywiście księgolubom nie zastąpi to książki prawdziwej, więc papierowej; ta, po staremu, w księgarni).
Czym są "Listy do skały"? Maria Wojciechowska we wstępie pisze: Zbiór 31 zaskakujących i niekonwencjonalnych „pytajników”. Po jednym na każdy z zabieganych dni miesiąca. "Listy do skały" stają się rodzajem codziennej, systematycznej medytacji
o przemianie.
*Anna Kapusta urodziła się 29 grudnia 1982 r. w Krakowie. Antropolożka społeczna i literaturoznawczyni (w zakresie antropologii literatury). Doktorantka w Zakładzie Antropologii Społecznej Instytutu Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Absolwentka: Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego (2007), Filologii Polskiej (specjalności komparatystycznej) Uniwersytetu Jagiellońskiego (2006), Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego (2007) oraz Podyplomowych Studiów z Zakresu Gender (2007) w Instytucie Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autorka monografii "Mitologie twarzy. Cyprian Norwid i Stanisław Wyspiański – próba komparatystyki mitu" (2007) i "Od rytuału do mitu? Teatr Śmierci Tadeusza Kantora jako fakt antropologiczny" (2011), autorka koncepcji merytorycznej i współredaktorka monografii "Kultura i rozpacz. Analizy ekspresji rozpaczy w tekstach kultury" (2009), współredaktorka "Rocznika Mitoznawczego. Studiów Międzywydziałowej Grupy Badań nad Mitem "(2006, 2008). Opublikowała książki literackie: "Biały ptak" (2003), "Kobiety mistrza" (2006), "Znaki życia" (2008), "Pisać rzęsą poemat" (2009), "Nie jestem poetką" (2009), "AnKa. Sennik byłej poetki" (2010), "Imbiry" (2010) oraz "Listy do skały" (2011) Dedykowane Annie Kajtochowej
W nowej książce Katarzyny Barbary Rodziewicz wiersz "sygnalizacja świetlna" >>>>
W tomie "Jeszcze sen" Stanisława Grabowskiego wiersz "Redaktor zasugerował mi" >>>> O Poetce pisali:
W 17. numerze czasopisma "Hybryda" prof. Ignacy St. Fiut: Kajtochowa jest mistrzynią wszelkich form liryzmu, choć oszczędna w słowach i unikająca barokowych metafor, prostotą wersyfikacyjną jest w stanie poruszyć najgłębsze pokłady uczuć i wyobraźni człowieka >>>> 6 kwietnia 2011 Nowe publikacje w antologiach:
"A csend visszhangjai. Lengel költők a XX. és XXI. sázad fordulóján" - antologia polskiej poezji w wyborze i tłumaczeniach Gézy Cséby. W książce pomieszczono wiersze "Męstwo", *** [inc. Najgłośniej mówi milczenie] i *** [inc. ujrzeć głęboki śnieg], "Odchodzącej"
Więcej na temat tej antologii tutaj >>>>
Wiersze "Mądrość sowy", *** [inc. Tyle za nami], "Siódmy krąg" w almanachu "VI Bronowicki Karnawał Literacki" zredagowanym przez Macieja Naglickiego i Ryszarda Żaka.
Szósty Karnawał odbył się 5 marca w krakowskim Klubie Kultury Mydlniki. Obok miniaturka (można kliknąć) bardzo ładnej okładki almanachu zaprojektowanej przez Grażynę Bilik.
W Oleskiej prasie
Olesno Info nr 10, 31 III 2011 - Pożegnanie poetki (o wieczorze poetycko-muzycznym w OBP) i Poetka rozmowy - tekst aut. Antoniego Bojanowskiego.
Oleski Telegraf nr 510, 2-15 IV 2011 - Zmarła Anna Kajtochowa (o poetce), Wspominali poetkę (o wieczorze poetycko-muzycznym w OBP) i Wspomnienie autorstwa Marii Mitrengi. 4 kwietnia 2011 Gazeta Kulturalna żegna Poetkę:
W kwietniowym numerze miesięcznika ponadto tekst Anny Kajtochowej "Ile bajki tyle prawdy" (o nowej książce Ewy Mazur)
3 kwietnia 2011 Wspomnienie o poetce Annie Kajtochowej - 27 IV, godz. 18.00 - Klub Dziennikarzy "Pod Gruszką" (Kraków)
Prowadzenie: Magdalena Węgrzynowicz-Plichta i Eryk Ostrowski, oprawa muzyczna: Dorota Kochanowicz. Multimedialny pokaz fotografii: Andrzej Walter. Wiersze Poetki czyta Bożena Adamek 28 marca 2011
Pogrzeb Anny Kajtochowej odbył się w poniedziałek, 28 marca 2011 r. na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Beata Anna Symołon: Pogrzeb Anny Kajtochowej (pogorze.pl) >>>
22 marca 2011
Wieczór poetycko-muzyczny poświęcony Poetce odbył się 22 marca w Oleskiej Bibliotece Publicznej. Spotkanie, przygotowane przy współpracy Dyskusyjnego Klubu Książki, poprowadziła dyrektor OBP Halina Szklanny. Wiersze Anny Kajtochowej przypomniały członkinie DKK i młodzież z grupy teatralnej w oleskim I LO. Muzyka w wykonaniu uczennic oleskiej Szkoły Muzycznej. Panią Annę wspominały: Danuta Gmur, Maria Mitrenga i Marianna Wręczycka.
O Chryste - miłowałam
       nieprzyjacioły moje
O Jahwe – nienawidziłam
       przeciwników swoich
O Buddo – szukałam
       w stworzeniach i roślinach
       śladów Twoich
O Allachu – wieczne światło płonęło
       w myślach moich
A w ogóle
to tak po prostu
usiłowałam być
człowiekiem
25 II 1990
ANNA KAJTOCHOWA 1928 - 2011
Anna Kajtochowa zmarła w Krakowie, 19 marca 2011 r.
Z bólem w sercu i poczuciem duchowego osierocenia
zawiadamiam, że dziś po północy po ciężkiej chorobie
odeszła od nas Anna Kajtochowa,
dla wielu z nas nie tylko wielki autorytet,
ale przede wszystkim Poetka miłująca życie, świat
i człowieka z jego wszystkimi ułomnościami,
Osoba, która swoim uśmiechem godziła przeciwieństwa,
wątpiącym dodawała wiary i zaszczepiała w kolejnych
pokoleniach miłość do literatury,
dla wielu z nas przyjaciółka i koleżanka,
zawsze dyskretna i chętna do pomocy. prezes KOZLP Magdalena Węgrzynowicz-Plichta
[19 III 2011]
10 marca 2011 r.
ŚWIATOWY DZIEŃ POEZJI 2011 w Oleskiej Bibliotece Publicznej:
"Czymżeż poezja....?". Wieczór poetycko-muzyczny z wierszami Anny Kajtochowej. 22 marca (wtorek), godz. 17.30 (czytelnia). Informacja na stronie OBP >>>> ... i na portalu Strefa Imprez >>>>