|
Strona główna / Dedykowane
DEDYKOWANE ANNIE KAJTOCHOWEJ
(2) Wiersze i próby literackie opublikowane na wieść o śmierci Poetki Andrzej Bartyński
Ponad czasem Odpływają dnie i lata jakbyś łodzią płynął w kosmos a na łodzi płynie Hanka wiosłuje wiersza wiosną Od Brzozowa do Krakowa płynie Hanka w łodzi słowa z na żegluje wieczne zdanie gdzie płyniemy kapitanie? nasze myśli dociekliwe gdzie są wyspy te szczęśliwe? Jesteś Hanko ponad czasem patrzysz na nas – my tymczasem przewlekamy życia przędzę często bardzo bola ręce Rad do siebie raz od siebie formuje wiersza wątek i szukamy czegos w niebie poprzez koniec i początek Odpływają dnie i lata jakbyś Łodzia płynął w kosmos a na łodzi płynie Hanka wiosłuje wiersza wiosną my czekamy też w kolejce kiedy w wierszy będzie miejsce Tutaj złoto a tam srebro przeplatamy wiersza wątek na spotkanie się z poezją kiedy w końcu jest początek Irena Kaczmarczyk Ręce Annie i Jackowi Kajtochom trudno było nie zauważyć ich zaplecionych rąk zaciskali w nich coraz mocniej poniedziałki wtorki potem już tylko chwile które ściemniały się nawet o świcie marcowa noc rozplątała ich palce pięć spadło w błękit pięć wznosi się po grudkę ciszy Kraków, 19.03.2011 Opubl. 20 III 2011. Źródło: http://podgorze.pl/zmarla-anna-kajtochowa/ Barbara Mazurkiewicz (e-literaci.pl): Wiersz Annie Kajtochowej zgrzytnął zamek ogromnych drzwi w starej kamienicy stawiałam niepewne kroki na schodach ostatnie całuny historii ześlizgiwały się wraz z tynkiem jeszcze kilka stopni ciepłe gesty i słowa uwolnią obawy wzajemnego zrozumienia siedziałyśmy naprzeciwko z kruchej porcelany parował herbaciany aromat opowiadałam o doznaniach w życiu jakby chciała wziąć cząstkę sięgnęła po "babcię" - zaczęła czytać trzeba było także umieć pożegnać się tak aby pojąć samotność W Krakowie 22.04.2007 Barbara Mazurkiewicz Opubl. 21 III 2011. Źródło: http://e-literaci.pl/read,1964,Wiersz__Annie_Kajtochowej_.html Z forum www.poezja.org: Pamięci Anny Kajtochowej Zostaje to co najpiękniejsze – nie odbiegając daleko albo wcale od Norwida – dobroć i poezja. Nie mamy się więc czym martwić bo dobroć i poezja są nieśmiertelne. Bo śmierć nie dzieli ludzi a łączy – tylko że już na zawsze – ale mieć trzeba nadzieję że tak samo bardzo bliskich z bliskimi jak i bliskich z dalekimi. I tak swoich ze swoimi jak i swoich z obcymi. Bo śmierć jest tylko taką krainą gdzie są Jednym wszyscy ze wszystkimi. Opubl. 20 III 2011. Źródło: http://www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=121123#dolajtochowej Danuta Gmur: Pożegnanie Pani Ani Kajtochowej …
19 marca 2011 r. Danuta Gmur Źródło: tekst nadesłany przez Autorkę Dedykowane.... (1) |